Поэзия
Мінәжат
Тұра берсін жерім аман, тауым да аман,
Аман жүрсін досым да, жауым да аман,
Адам түгіл, шөптер мен жәндіктердің,
Қиналғанын сезіну – ауыр маған…
Көңілім бар ешкімге тарылмаған,
Аман болсын жат адам, бауыр да аман,
Адам түгіл, тұп-тұнық мына аспаннан,
жұлдыз ағып құласа – ауыр маған…
Шаршасам да қуатты дауылдардан,
Жауындардан беймезгіл сауылдаған.
Бәріне де көнер ем, тек сәбидің,
Жаутаңдаса жанары – ауыр маған…
Далам да аман тұрса екен, бауым да аман,
Қалам да аман тұрса екен, ауыл да аман.
Бір адамның өлгенін естіп қалу –
Өзім өліп қалғаннан ауыр маған.
Өткереді не зұлмат, құйынды адам,
Елім аман болсыншы, үйім де аман.
Мына сұлу ғаламды сақта, Құдай,
Сол болсыншы беретін сыйың маған!
Ақберен ЕЛГЕЗЕК