Поэзия

Мінәжат

Тұра берсін жерім аман, тауым да аман,
Аман жүрсін досым да, жауым да аман,
Адам түгіл, шөптер мен жәндіктердің,
Қиналғанын сезіну – ауыр маған…

Көңілім бар ешкімге тарылмаған,
Аман болсын жат адам, бауыр да аман,
Адам түгіл, тұп-тұнық мына аспаннан,
жұлдыз ағып құласа – ауыр маған…

Шаршасам да қуатты дауылдардан,
Жауындардан беймезгіл сауылдаған.
Бәріне де көнер ем, тек сәбидің,
Жаутаңдаса жанары – ауыр маған…

Далам да аман тұрса екен, бауым да аман,
Қалам да аман тұрса екен, ауыл да аман.
Бір адамның өлгенін естіп қалу –
Өзім өліп қалғаннан ауыр маған.

Өткереді не зұлмат, құйынды адам,
Елім аман болсыншы, үйім де аман.
Мына сұлу ғаламды сақта, Құдай,
Сол болсыншы беретін сыйың маған!

Ақберен ЕЛГЕЗЕК

Басқа материалдар

Back to top button