Кетбұқа

“Кетбұқадай билерден 

Кеңес сұрар күн қайда?!”

(Доспамбет)

Кетбұқа –

Шыңғысханның

замандасы,

Алаштың қылышының

ақ алмасы!

Сарыны Қобызының Қыпшақты іздеп,

Жүргендей әлі кезіп

ғаламды осы.

Шығыстан –

Тәңірімен табысқалы,

Сайтанмен шыққан                жалғыз алысқалы; –

Тамсанған оның

әрбір лебізіне,

Жаһанның Шыңғыстайын                       Арыстаны.

Заманнан –

Шарлап небір замананы

Тимеген Ұлытауға

табаны әлі –

Тоқтатып көшін мұнда,                           сол тіреген,

Ер Найман,

Өр Найманның Бағаналы!

Қаһанның жүрген

найман сол –

Ізімен,

Дүниені шарлап құрлық,                         теңізімен;

Жошының өлімін де, (адам батпай!),

Естірткен осы жырау –                            қобызымен.

… Елі үшін, жері үшін де                    көз ілмей кеп:

“Азалы хан бар ма осы                  өзімдей?!.”– деп, –

Жошының мазары тұр                              Ұлытауда,

Қайран, сол,

Бекзатымның

көзіндей боп…

Серік АҚСҰҢҚАРҰЛЫ