Поэзия

Дәуітәлі

Айхой, бұлбұл бағында сайрап жүріп,

Ару-Муза басымды айналдырып;

Дүрия- дәурен, осыноу дүнияда,

Дәуітәлімен жүруші ем сайран құрып!

“Бала емессің, қарасаң–білдей жігіт?!

Тіршілікті көзіңе ілмей–құрып!

Кетесің ғой?!.”- деп маған кейуші еді,

(… Соның жөнін өзі де білмей жүріп…).

Жұматай да бар еді, Жарасқан да,

Табысқан да кездер көп,

(таласқан да);

Қайда қалды сондағы құс базары?

… Қалай ұшып кетті екен бәрі

аспанға?

Күлсе де олар сақылдап күлетұғын,

Жүрсе де олар лапылдап жүретұғын!

… Халтуршиктің сондағы бәрі тірі –

(Қалай өмір сүруді білетұғын!).

Қай көкесі оларды өбектетті,

“Мынау ұлдар біздерден бөлек…” – депті?

Дәлдүрішін қасыма қалдырды да,

Дәуітәлі де солармен жөнеп кетті!

Айхой, бұлбұл бағында сайрап жүріп,

Ару-Муза басымды айналдырып;

Дүрия- дәурен, осыноу дүнияда,

Дәуітәлімен жүруші ем сайран құрып!

… Ару-Муза басымды айналдырып …

Серік АҚСҰҢҚАРҰЛЫ

10.06.2016 ж.

Басқа материалдар

Пікір үстеу

Э-пошта мекенжайыңыз жарияланбайды. Міндетті өрістер * таңбаланған

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Back to top button