Қош, Көке!

Шебер кетті өмірден, шешен кетті,
Сел басқандай биылғы кешең көкті.
Ағамды алып, алтынды жағамды алып,
Еткенін-ай сұм ажал еш еңбекті.

Бет бұрыпсың бақиға, қош, ағатай,
Жақсысына жалғанның дос ағатай.
Бізден кетіп барасың.
Енді сізді алдыңыздан мақшарда тосады апай…

Нарманбеттей нар едің түбің ерен,
Нарым шөгіп, нарайдым бүгіле мен.
«Қасым кетті», – деген сөз қандай қиын,
Басым кетіп жатқандай күңіренем.

Көңіліммен сені ойлап қираңдаған,
Тәу етемін өзіңе, иманды адам.
Құшағына сыйғызсын енді сені,
Құшағыңа өзіңнің сыйған далаң.

Абзал БӨКЕН.