Бозоқта бой көтерген Алаш астанасы
Ата тарихқа үңілсең, астанасыз болмағаныңа сүйсінесің. Сақтардың салтын сақтап, ғұндардың ғұрпын ұстанып, Көк түрікті – Тамырымыз, Көк аспанды – Тәңіріміз деп ұғындық. Арқадан Алатауға көз жүгіртсең – ұлан-байтақ жер жатыр. Алтайдан Атырауға шола қарасаң – бетегелі бел жатыр. Һақ төрінде жігерлі халықтың жүрегіндей лүпілдеп «Бағаналы ордам, басты ордам, күн дидарлы астанам» – Нұр-Сұлтан шаһары шырай төгіп тұр!
Тұлпардың тұяғымен жазылған Мәңгілік Елдің дастанын Ұлы Дала ұландары ұмытқан жоқ! Мыңжыл дықтардан бері жырлап келеді, әлі де жырлайды. Ғасырлар тоғысында тарлан тарихтың бедерлі беттері бір аударылатыны бар емес пе? Өткен ғасыр соңы да солай болды. Азат тықтың алтын таңында Тұңғыш Пре зиденттің төл перзенті бой көтерді.
Бала емес – қала! Есілді өрлей біткен Елорда! Бозоқта бой көтерген Алаш астанасы…
Тұтас бір халықтың өрлігі мен ерлігінің, қайтпас қайсарлығы мен сөнбес жігерінің ажары һәм айнасы іспетті ол. Қазақ Елі аталар ғажап елдің тамырына қан, түнегіне таң жүгірткен алтын сәуле де сол. Айбынын көрген дұшпаны аласарып, ай-күнін көрген достары қажет десең тау аса алатын рух тұнып жатыр онда.
Бейбітшіліктің – бесігі, есіл дос тықтың – есігі! Алматының алтын нұрын Алатауда қалдырып, Азат елдің ұрпағы Арқа төріне Ақорда тіккеніне де міне, жиырма жылдан асты. Ширек ғасырға жетер-жетпес шектеулі мерзімде алты құрлықтың баласы аң-таң болған жауһар шаһар шуағына шомылдырып тұр. «Алпыс басты ақордам, Ардақтаған аяулым» (Бұқар жырау). Соны көріп, сүйем жер үшін сүйегін беретін азаматтың да рухы аспандайды!
«Отаны бірдің – жүрегі бір, жүрегі бірдің – тілегі бір»! Ел деп соққан жүрек те, Елорда деп айтылған тілек те тамырлас. Аспанда Тәңірі дейтін алып, жерде соның көлеңкесі іспетті халық тұрғанда Алаш астанасы да тұрмақ!
Рауан ҚАБИДОЛА.
