Әлем алдында – Өмірзақ Қожамұратов

Жапон, үнді, ағылшын да, негр де,
Өз көгім деп жыр оқиды елінде.
Аспан жайлы өлеңім бар менің де,
Бір аспандай айтып жүрміз, тегін де.

Француз да, немістер де, негр де,
Жыр жазады өз жерім деп елінде.
Дала жайлы дастаным бар менің де,
Мына әлемді жырлап жүрміз, тегінде.

Жұмыр жердің қай тұсында көз ілдір,
Тынысым бір, тірлігім бір, сөзім бір.
Ей, адамдар!
Ойланатын кезің бұл,
Бір ауаны жұтып жүрміз көгілдір.

Өз көңілім шәк-шүбәсіз сеніп тұр,
Жер – жиhанға былай дегім келіп тұр :
Арамызды алакөңіл бөліп тұр,
Әйтпесе біз түбіміз бір туыспыз!
Мен барайын немесе өзің келіп тұр.

Аруағын дана Гомер бабайдың
Тірілтейік
Отауында Абайдың.
Ғазалдарын жатқа оқыңдар, бауырлар,
Рудаки, Низами мен Науаидың.

Омырауы от Назрулдар өксіп жүр,
Көнбес жүрек көкіректі тепсін бір!
Ғасырларды саты қылып,
Атылып,
Пушкин, Байрон, Мицкевич төксін жыр!

Дінің басқа, тілің басқа, ділім бір,
Өздеріңе жетсін достық үнім бұл!
Дүниені дүркіретсін өлеңім,
Қазақшалап оқиын мен бүгін жыр!