Дертіңе сыйлайтын жан емін,
Ол – менің кіршіксіз әлемім.
Таппайсың бойынан кемшілік,
Тақпайсың және мін.
Көркіне ақылы келіскен,
О, менің, бейкүнә періштем!
Өмірде – мінезі біртоға,
Өлеңде – шырындай мен ішкен.
Қолаң шаш, мойыл көз, шие ерін,
Тағдырдың таңдаулы сыйы едің.
Жымиған сәтінде көңілдің,
Жайнатып жібердің жиегін.
Сәт сайын сол жанды көрсем деп,
Ұмтылам қиялға қол сермеп.
Мендегі сезімді жеткізер
Әлі ондай өлшем жоқ.
Мұңлықтың тауысқан сабырын,
Тақпаймын тағдырға тағы мін.
Бәріне кінәлі жүрек қой,
Жүрмейді әмірім!
Еркебұлан АЙТЖАН.
