Бір түңіл

Үш жүз және алпыс алты күн-түнің –

Вахтасындай күрсініс пен күлкінің.

Тірлік болса, соның көбі уайымсыз,

Өміріңнен адам болып бір түңіл.

Түңіл, ақын, тумаса егер жыр дүрі,

Естілмесе жүрегіңнің дүрсілі.

Түңіл, диқан, тамшылардан дән күткен,

Үнсіз кетсе нажағайдың күркірі.

Сен де, атбегі, қалып қойса дүлдүлің,

Сен де, бағбан, сайрамаса бұлбұлың.

Түңіл, сұлу, тайса пірің сертінен,

Түңіл, жігіт, күлмей кетсе нұр күнің.

Түңіл, достым, кешсең тірлік бейбаян,

Шалыс басып, оңалмаса кей қадам.

Түңіл де, үңіл жүріп өткен жолыңа,

Бармақ тістеп жүрмеу үшін қайтадан!

Сәбит БЕКСЕЙІТ.